Η ανάγκη εκσυγχρονισμού της ψυχιατρικής περίθαλψης στην Ελλάδα, έγινε ιδιαιτέρως εμφανής το 1984 με την ένταξή της στην Ε.Ε., οπότε και άρχισε να σχεδιάζεται ένα πρόγραμμα δράσης για τη δημιουργία δομών και υπηρεσιών που θα στόχευαν στην κοινωνική και επαγγελματική επανένταξη των ατόμων με προβλήματα ψυχικής υγείας ή/και νοητικής υστέρησης, αλλά και στις καλύτερες συνθήκες περίθαλψης στα δημόσια ψυχιατρεία.

Στα τέλη του 1995 το Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας ανέλαβε να συνεχίσει πιο μακροπρόθεσμα τις μεταρρυθμίσεις στον τομέα της ψυχιατρικής και ανέπτυξε έτσι ένα δεκαετές πρόγραμμα για την περίοδο 2000-2009, το ονομαζόμενο «ΨΥΧΑΡΓΩΣ». Κύριος στόχος παρέμεινε και στα πλαίσια του προγράμματος αυτού η κοινωνική επανένταξη των ψυχικά πασχόντων και η είσοδος τους στην ενεργή επαγγελματική ζωή και στην ζωή στην κοινότητα γενικότερα, ούτως ώστε να καταπολεμηθεί η ιδρυματοποίηση από τις χρόνιες νοσηλείες, αλλά και ο αποκλεισμός και το στίγμα απέναντι στους ανθρώπους που εκδήλωναν ψυχικές ασθένειες.

«Το πρόγραμμα ΨΥΧΑΡΓΩΣ αφορά στην ανάπτυξη δομών και δράσεων σε όλη τη χώρα, με τις οποίες εξασφαλίζεται η παροχή υπηρεσιών ψυχικής υγείας, που έχουν σκοπό την πρόληψη, τη διάγνωση, τη θεραπεία, την περίθαλψη, την ψυχοκοινωνική αποκατάσταση, την κοινωνική επανένταξη καθώς και την ευαισθητοποίηση του γενικού πληθυσμού σε θέματα ψυχικής υγείας.

Στόχος είναι να δημιουργηθούν αποτελεσματικά δίκτυα κοινοτικών δομών και υπηρεσιών ψυχικής υγείας, ώστε κάθε άτομο με προβλήματα ψυχικής υγείας να βρίσκει απαντήσεις στα προβλήματά του στον τόπο που ζει και εργάζεται, μέσα στην κοινότητα, με τις ελάχιστες δυνατές επιπτώσεις στιγματισμού, περιθωριοποίησης και αποκλεισμού.»